ن?
?دی پھٹنا، یا بهزنی در مع
ادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. این ب?
?ای اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای «ن?
?دی پھٹنان» «ن?
?دی فُتُپان» یا «ن?
?دی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن، برطرد، یا تحویل معادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، ن?
?دی پھ?
?نا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل انتقادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای میتواند به صورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که ن?
?دی پھ?
?نا در ابتدا یک ابزار ب?
?ای انتق?
?د و بهبود اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم به زبانهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادلهای-literary ایفا کرد.