إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زما
ن ر??اج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن ب
ه ع??وان یک مجرد و محب
وب ??انو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکت
وب ??ود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که ب
ه ع??وان اولی
ن ر??ان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی
جا??عه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود ب?
?د. ??ریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن ب
ه ع??وان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بی
ن ر??شنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین ب
ه ع??وان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها ب
ه ع??وان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه ب
ه ع??وان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میش?
?د. ??ثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.